‘Ik noem mijzelf een Manusje-van-alles’, zegt Joke den Ridder. Zes jaar geleden begon ze als vrijwilligster bij Emmaus Veilingkade in Breda. Er ging een nieuwe wereld voor haar open. Tot dat moment ging ze nooit een kringloopwinkel binnen en kocht ze haar spullen nieuw. Had ze iets niet meer nodig , dan gooide ze het weg. Bij Emmaus leerde ze anders naar mensen en spullen kijken. Ze begon bij de kassa als inpakster. Daarna ging ze de sorteerruimte in en deed het bestek, de kleding en kerstspullen. Inmiddels werkt ze vier dagen per week op de Veilingkade en is op elke plek inzetbaar. Haar waardering voor de mensen om haar heen, groeide. Hoe komt het dat iemand in de problemen raakt, er wordt toch niet om gevraagd? ‘Ik heb diepe dalen gekend en ben eruit gekomen. Nu wil ik anderen hiervoor behoeden. Ik ben ook meer alert om niet terug te vallen. Als er nog eens iets gebeurt, blijf ik er niet te lang mee lopen.’ Regelmatig ziet Joke mensen van de Emmaus woon- en werkgemeenschap in Langeweg. Net als bij de nieuwe vrijwilligers bij Veilingkade ziet ze hen opfleuren. Ze is blij dat ze daaraan meehelpt, gewoon door er te zijn en te laten zien dat de motivatie die ze bij Emmaus vond, haar geholpen heeft. Op de Veilingkade is de onderlinge band goed, zegt Joke. ‘Er wordt een praatje gemaakt, de leiding heeft een luisterend oor en tijd voor een dieper gesprek. En mocht er eens wat spanning in de lucht zitten, dan wordt het opgelost.’
