Hij verruilde een mooie baan als universitair onderzoeker in Parijs voor zijn ideaal. Sinds de zomer woont Jan Degenaar in een woonwagentje op het terrein van Emmaus Haarzuilens. Dichtbij de vijf hectare weiland die hij van Natuurmonumenten kreeg. Daar werkt hij samen met een vriend aan de aanleg van een voedselbos. Langzaam tekenen zich veranderingen in het landschap af. De eerste notenbomen zijn geplant en her en der zijn heuveltjes opgeworpen. ‘Zo ontstaan er temperatuurverschillen en die zorgen weer voor biodiversiteit’ zegt Jan en hij glundert. Van Natuurmonumenten krijgt hij 25 jaar de tijd. Dan moet er een compleet bos staan waar mensen de lekkerste vruchten en kruiden kunnen plukken. Met de Stad Utrecht als achterland lijkt klandizie verzekert. Tot nu toe wordt het meeste werk met vrijwilligers gedaan. Geld voor nieuwe aanplant wordt door vrienden en familie beschikbaar gesteld. Uiteindelijk moet het voedselbos door eigen opbrengsten worden gefinancierd. Naast plukabonnementen denkt Jan ook aan mogelijkheden voor horeca. Zo heeft een voedselbos bij Nijmegen een restaurant waar de meest bijzondere maaltijden uit eigen tuin worden geserveerd. ‘Dat ik bij Emmaus kan wonen, is geweldig. In ruil daarvoor werk ik een dag per week mee met de ophaal. Het is een leuke groep mensen en het geeft mij gezelligheid’. Wanneer is zijn project geslaagd? ‘Bij elke boom of heggetje dat ik plant, ben ik blij. Langzaam maar zeker zullen de weilanden verdwijnen en komt er een heel nieuw ecosysteem.’
Geef een reactie